Flightof the Buffalo เขียนโดย James A. Belasco และ Ralph C. Stayer. ผู้เขียนเล่าถึงแนวคิดของผู้นำในยุคเก่าโดยเปรียบเทียบว่าเป็นเสมือน หัวหน้าฝูงควายไบซัน”
ไบซันเป็นควายป่าในอเมริกา สัตว์พวกนี้มันจะซื่อสัตย์และทำตามหัวหน้าฝูงโดยมันจะยืนล้อมหัวหน้าฝูงรอคำสั่งอย่างนั้นแหละ เมื่อหัวหน้าฝูงไม่อยู่พวกนี้จะทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นในยุคบุกเบิกของอเมริกา เมื่อพวกคนต้องการล่าควายป่าทั้งฝูง เขาก็ทำได้ง่ายโดยสังเกตุให้ได้ว่าตัวไหนเป็นหัวหน้าฝูงแล้วก็ยิงมันซะ แค่นี้ก็สามารถจับไบซันได้ทั้งฝูง เพราะทำอะไรไม่ถูกเมื่อไม่มีหัวหน้าซะแล้ว
แนวคิดนี้อย่าเข้าใจผิดว่าไปว่าพวกเขาเป็นควาย ในความหมายของคนไทยแล้ว การเปรียบเปรยว่าใครเป็นควายนั้นเสียหน้ามากเพราะควายเป็นสัญญลักษณ์ของความโง่”
ส่วนแนวคิดใหม่ของผู้นำคือแนวคิดเรื่องของ ฝูงห่าน เขาไม่ได้บอกที่มามากนัก ผมลองไปค้นจากอินเตอร์เน็ท จึงทราบว่าห่านป่านั้นพวกมันบินได้เป็นพันๆไมล์ คนที่นำแนวคิดนี้มาประยุกต์ใช้กับการบริหารคือ Angeles Arrien โดยเขานำมาจากงานของ Milton Olson เขานำเสนอในงาน 1991 Organizational Development Network.”
เมื่อห่านมันบินระยะทางไกลๆมันเรียนรู้ว่าการบินเป็นรูปตัว V จะทำให้ห่านตัวหลังเหนื่อยน้อยลง วิธีนี้ทำให้พวกมันทั้งฝูงสามารถเพิ่มระยะทางได้ไกลขึ้นถึง 71%
บทเรียนที่หนึ่ง ก็คือ การที่คนมีเป้าหมายและทิศทางเดียวกัน เราสามารถไปได้ถึงเป้าหมายเร็วขึ้น เพราะว่าเราเดินทางด้วยพลังขับเคลื่อนที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน เมื่อห่านตัวใดแตกฝูงออกจากรูปตัววี มันจะรู้สึกถึงแรงปะทะของการบินเดี่ยว มันจะรีบบินกลับเข้าฝูงทันทีเพื่อให้ได้ประโยชน์จากพลังของเพื่อนๆตัวที่บินนำหน้ามันอยู่
บทเรียนที่สอง คือ หากว่าเรามีสัญชาติญาณแบบห่านป่าเหล่านี้ ก็คือการที่เรามีแนวคิดไปในทิศทางเดียวกับผู้นำ เราจะยอมรับและให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ดียิ่งขึ้น เมื่อห่านตัวที่อยู่หน้าสุดซึ่งต้องรับแรงต้านสูงสุดเหนื่อยล้า มันจะสลับไปท้ายสุดเพื่อออกแรงน้อยที่สุด แล้วตัวอื่นจะสลับขึ้นมานำฝูง
บทเรียนที่สาม ก็คือ การสลับกันเป็นผู้นำทำให้เป็นการกระจายภาวะผู้นำและร่วมกันรับผิดชอบ คนก็เสมือนกับห่านป่าเหล่านี้ก็คือเราต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ ความรู้ ความสามารถ ทักษะ พรสวรรค์ ศักยภาพ และทรัพยากรต่างๆ ในขณะที่บินห่านตัวหลังๆจะคอยส่งเสียงระงมดังก๊าบๆๆ เป็นการให้กำลังใจตัวที่นำหน้าอยู่
บทเรียนที่สี่ ก็คือ เราต้องแน่ใจว่าการส่งเสียงของเรานั้นเป็นการให้กำลังใจผู้นำและทีมงาน ในทีมงานที่มีการให้กำลังใจกันด้วยการชมเชยมีพลังอย่างยิ่ง เราต้องการเสียงชมเชยและให้กำลังใจกันอย่างสม่ำเสมอทั้งจากทีมงานและหัวหน้างาน เมื่อห่านตัวใดป่วย บาดเจ็บหรือถูกยิง จะมีห่านสองตัวออกจากฝูงมาช่วยเหลือและคอยป้องกันภัยให้ มันจะอยู่ด้วยกันจนหายหรือตายจากไป แล้วพวกมันก็จะบินกลับเข้าฝูง
บทเรียนบทสุดท้าย หากเรามีความเอื้ออาทรเช่นห่าน เราจะอยู่เคียงข้างกันและกันในยามยาก และในยามที่เราแข็งแรง
ขอบคุณที่มา http://www.thaicoach.com
